In the eye of the beholder

Samen creëren

Na de start van de Spiegelreflectietrajecten afgelopen februari, was maandag 4 juli alweer de eindbijeenkomst. Professionals van Uitvoeringsdienst Bunschoten, Baarn en Soest en professionals van Lokalis kwamen samen met hun spiegels (studenten van de Hogeschool Utrecht en ervaringswijzen) om met elkaar de spiegelreflectietrajecten af te sluiten.

Het kostte mij even tijd om deze blog te schrijven. Ik realiseer me dat dit komt doordat ik minder present was door mijn behoefte aan resultaat. Maar hier dan toch enige reflecties op een bijzondere samenkomst.

De ochtend begon en ik voelde de spanning door mijn lichaam razen. In mijn oren werd er luid geschreeuwd: rendement, rendement, rendement. De eeuwige gerichtheid op wat er behaald moet worden en de meetbaarheid van resultaat. Het rationele brein in strijd met het hart weten. 

In mijn hart weet ik namelijk dat wat moet komen, komt. Dat vraagt niet om meten maar om vertrouwen! Zonder daarbij in het luchtledige te werken, maar juist met het vertrouwen dat je basis en je frame genoeg borging biedt om te leren.  

Vertrouwen dat alle deelnemers in ons hebben gesteld en wat zichtbaar werd in de slotbijeenkomst. Een samenzijn met koppels die allemaal op weg zijn gegaan en ontdekkingen hebben gedaan. Ontdekkingen die we willen framen en het liefst direct willen omzetten naar ander gedrag. En dat terwijl we weten dat gedragsverandering een van de moeilijkste dingen is om te realiseren. Zou er misschien eerst vruchtbare bodem gecreëerd moeten worden om gedragsverandering te realiseren?

Tijdens de bijeenkomst mochten de deelnemers ten overstaan van de groep elkaar een compliment geven. De complimenten gaven inzicht in de doorlopen trajecten. Corma Ruijgrok, gaf de inzichten vervolgens een plek door ze zingend terug te geven aan de groep. 

Het nazoemen heeft mij doen realiseren dat opbrengsten, inzichten, gedragsverandering voor iedereen persoonlijk zijn. Vooraf weten wij niet welke inzichten waar naartoe leiden. Kunnen we dat überhaupt ooit weten? We weten wel dat je elke ervaring meeneemt en daardoor de mogelijkheid hebt om er iets mee te doen. 

Vandaag heb ik geleerd dat leerrendement in “the eye of the beholder” is. Wij bepalen niet dat doet de persoon zelf. 

Wij kunnen een bijdrage leveren bij het proces van zelfontginning zoals Corma dat zo mooi heeft verwoord in haar lied.

Vanuit House of Professionals promoten we verwondering. Tegelijkertijd verbaasd mijn verwondering mij, als ik mij weer verwonder over de kracht van echt ontmoeten en verbinden met de ander, om samen te leren.