Zonder doel toch op bestemming komen

Tien bijzondere koppels die het ‘einde’ van hun reis met ons wilden delen. Ik blijf me verwonderen over wat het kan opleveren als je, je vanuit openheid en nieuwsgierigheid met elkaar verbindt.

We leven in een wereld waarin protocollen, regels, frames etc. hoogtij vieren. Tegelijkertijd zijn we er allemaal over uit dat de meeste frames ons niet meer dienen. Toch blijkt het lastig te zijn om los te laten en echt EN in vol ornaat te kiezen en nieuwe dingen te proberen. Te focussen en niet alle nieuwe innovaties te omarmen, waardoor het allemaal net niet lukt of onvoldoende z’n beslag krijgt. 

Het is inmiddels alweer even geleden dat we de eindbijeenkomst van de koppels hebben gehad. Ik merkte dat ik tijd nodig had om de ontknoping tot een bestemming te laten komen. Inmiddels zijn de gedachten geordend en heb ik een bestemming gevonden. Een bestemming is voor mij geen einddoel. Het is een plek waar je kan komen, kan verkennen en weer kan gaan of wellicht langer kan blijven als je dat wil.

Ik kwam op een plek die ik niet heb verlaten en ook niet zal verlaten. Een plek van vertrouwen, een plek van samen leren en een plek van hoop. Vertrouwen in de lege ruimte waar we de koppels naartoe sturen om dat wat komt in verbinding met de ander open en met nieuwsgierigheid te verkennen. 

Een plek van hoop op een beweging waarin kwetsbaarheid er mag zijn, waarin nieuwsgierig zijn, zelfonderzoek en samen leren leiden tot meer vitaliteit kracht en moed om het soms erg zware werk fris ter hand te nemen. Een plek waar je mag zijn en waar niks fout is. Maar most of all is het een plek waar er vertrouwen is in ieders proces. 

Ik heb genoten van alle deelnemers. Parallel aan hun proces leer ik mee. Ik leer van het leven en ik leer over mezelf. Ik ben blij dat ik kan bijdragen aan een plek waar vertrouwen ontstaat en waar iedereen zichzelf kan en mag zijn. 

Nu al benieuwd naar de volgende trajecten!