Het is net zo simpel als dat het complex is
Ik hou van schrijven, maar ik doe het meestal in mijn hoofd. Boeken vol schrijf ik maar geen letter komt op papier. Toch voel ik dat dit het moment is om mijn binnenwereld te delen met de buitenwereld. Er valt zoveel te schrijven. Een relaas over de verwondering van een dubbele regenboog die op je netvlies valt, de zoektocht naar een baan, het reilen en zeilen op een participatie crèche en ga zo maar door. Alles kan, maar.. tegelijkertijd haat ik diezelfde structuur die mij benauwd en vastzet. Een ambivalente relatie, zoals zovelen in mijn leven.
Maar nu het is dan toch zover. Ik ga schrijven over reflecteren en alles wat ik daarin tegenkom. Nee, dat is geen random gekozen thema. Ik heb een grote liefde voor het thema. Het fascineert en raakt. Zodanig dat ik samen met een vriendin een Stichting heb opgezet waarin dit thema de plek krijgt die het verdiend. Alle plek! In 2018 is House of Professionals opgezet. Letterlijk een huis voor professionals die vakbekwamer willen worden door middel van reflectie en samen leren. Het hart van House of Professionals gaat over “vragen stellen” om zodoende zelfonderzoek bij de ander op gang te brengen. De groei van onbewust bekwaam en onbewust onbekwaam naar bewuste bekwaamheid. En tja, dat is net zo simpel als dat het complex is.
Ik ga geen relaas houden over de Stichting. Dat is immers te lezen op onze website www.houseofprofessionals.nl. Ik zou wel graag mijn gedachten willen delen over de eerste officiële spiegelreflectietrajecten. Na 2 pilots verspreid over 2 jaar zijn de eerste officiële, lees betaalde, trajecten gestart. Vier je dat dan aan het eind van een overeenkomst of bij de start? Mijn neiging is altijd om eerst te presteren en daarna pas te vieren. En dat terwijl ik tijdens het eten altijd het lekkerste eerst eet. Incongruenties? Hmmm. Wellicht tijd voor een spiegeltje. Een vriendin van mij zei onlangs “ Liza je moet alles vieren”. Meteen en niet wachten. Vier je resultaten en laat het succes naar je toekomen. Ik denk dat ze gelijk heeft. Vieren hoeft niet met champagne of bier. Ik vier het door het met de wereld te delen.
10 enthousiaste studenten en 10 enthousiaste professionals. Een win-win combinatie. De win-win combinatie is inmiddels een gegeven en toch is het ineens spannend. Is het wel een win-win situatie? Werkt het principe wel? Wat als het ineens heel anders verloopt? De spanning stijgt terwijl we de eerste informatiebijeenkomsten plannen. Tegelijkertijd is het hele idee van de spiegelreflectiemethode gebaseerd op een onwrikbaar geloof dat er geen strakke formats en ellenlange theoretische concepten nodig zijn om bij het weten van de ander te komen. Oprechte nieuwsgierigheid, verwondering en de ander daadwerkelijk ontmoeten zijn sleutelwoorden in het ontdekken van je patronen en het ontrafelen van het hoe en waarom van je handelen. Een reminder voor mezelf om te vertrouwen op het proces, zoals ik ook vertrouw op het proces dat ontstaat als je 2 mensen in een ruimte zet om contact met elkaar te hebben. Ik ben benieuwd naar de eerste ervaringen!